واکنش شما به انتقاداتی که از شما می‌شود چگونه است؟
جواب کلیشه‌ای این است:
(بستگی به نوع انتقاد دارد. اگر انتقاد سازنده و بدون غرض‌ورزی باشد و شخصیت من را زیر سؤال نبرد حتماً به آن گوش خواهم داد و از آن استفاده خواهم کرد)
ولی واقعاً چنین عکس‌العمل و پاسخی در محیط کار و در ارتباط با همکاران خصوصاً افراد با مقامی بالاتر در سلسله‌مراتب درست و سازنده است؟ با شرایطی که ما معمولاً برای سازنده بودن یک انتقاد تعریف می‌کنیم به ندرت نقد و گلایه‌ای را واجد شرایط توجه شناسایی می‌کنیم.
اجازه دهید شما را با یک حقیقت تلخ روبرو کنم. چیزی به نام انتقاد سازنده وجود ندارد. در هر نقدی بخشی از شخصیت, عادات یا رفتارهای شما زیر سؤال می رود و اگر بخواهید طبق همان جواب کلیشه‌ای در برابر انتقادات عمل کنید, هیچ‌گاه پیشرفت نخواهید کرد. پس اگر می‌خواهید پیشرفت کنید باید تحمل شنیدن تلخ‌ترین انتقادات و ایجاد تغی‍‌‍یر را در خود ایجاد کنید.
این مسئله خصوصاً در ارتباط با مافوق حیاتی است. اگر می‌خواهید پیشرفت کنید باید اعتماد روسای خود را جلب کنید. یکی از کلیدی‌ترین خصوصیاتی که یک نیرو باید داشته باشد تا واجد شرایط ارتقا شود داشتن صبر و تحمل زیاد است. کسی که صبوری نداشته باشد نمی‌تواند چالش های هر روزه‌ای که یک مدیر یا سرپرست با آن مواجه می‌شود را مدیریت نماید. یک راه‌نشان دادن صبر و تحمل پذیرفتن انتقادات و حتی درخواست شنیدن انتقادات از سوی افراد باتجربه‌تر و مافوق است.
پس اگر از سوی همکاران یا روسای خود مورد انتقاد قرار گرفتید به‌جای اینکه تلاش کنید به‌سرعت به آنها پاسخ دهید و ثابت کنید اشتباه می‌کنند. سکوت کنید و به‌نقد صورت گرفته بیندیشید.
در هر انتقادی هرچند مغرضانه رگه‌هایی از حقیقت وجود دارد.
*نویسنده: محمدرضا حسومیان
Email: m.hasoumian@bazarica.com
